(w ukłonie)

См. также в других словарях:

• chylić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pochylać się, zginać się w ukłonie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chylić się w głębokim ukłonie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyjmować pochyloną… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• chylić — ndk VIa, chylićlę, chylićlisz, chyl, chylićlił, chylićlony książk. «zniżać, zginać; schylać, nachylać, pochylać» Chylić głowę. Chylił całą swą postać. Wiatr chylił łódź na bok. ◊ Chylić czoło przed kimś, przed czymś «wyrażać szacunek, uznanie dla …   Słownik języka polskiego

• kolano — n III, Ms. kolanonie; lm D. kolanoan 1. «część nogi przednia dolna okolica uda i górna podudzia, leżąca przy stawie kolanowym; także sam ten staw» Woda do kolan, po kolana. Klęknąć na jedno kolano. Stłuc sobie kolano. Zapaść się w śnieg po kolana …   Słownik języka polskiego

• pas — I m IV, D. a, Ms. passie; lm M. y 1. «długi, wąski kawałek skóry, tkaniny itp. noszony na ubraniu (zwykle w talii)» Pas skórzany, plastikowy. Ściskać się pasem. Pas do spodni, do płaszcza (od spodni, od płaszcza). Zapiąć, poprawić pas. Spiąć… …   Słownik języka polskiego

• schylić — dk VIa, schylićlę, schylićlisz, schyl, schylićlił, schylićlony schylać ndk I, schylićam, schylićasz, schylićają, schylićaj, schylićał, schylićany «opuścić w dół; zgiąć, pochylić, nagiąć ku ziemi» Schylać gałęzie jabłoni. Uprzejmie schylić głowę.… …   Słownik języka polskiego

• skłonić — dk VIa, skłonićnię, skłonićnisz, skłoń, skłonićnił, skłonićniony skłaniać dk I, skłonićam, skłonićasz, skłonićają, skłonićaj, skłonićał, skłonićany 1. «wpłynąć na czyjąś decyzję, wybór; namówić, przekonać, zachęcić do czegoś, zmusić, nakłonić»… …   Słownik języka polskiego

• szastać — ndk I, szastaćam, szastaćasz, szastaćają, szastaćaj, szastaćał szastnąć dk Va, szastaćnę, szastaćniesz, szastaćnij, szastaćnął, szastaćnęła, szastaćnęli, szastaćnąwszy 1. «wykonywać zamaszyste ruchy» Chłopiec szastnął nogami w ukłonie. 2. tylko… …   Słownik języka polskiego

• szurać — ndk I, szuraćam, szuraćasz, szuraćają, szuraćaj, szuraćał szurnąć dk Va, szuraćnę, szuraćniesz, szuraćnij, szuraćnął, szuraćnęła, szuraćnęli, szuraćnąwszy 1. «posuwać, przesuwać coś, trzeć czymś o coś ze szmerem, z szelestem; ocierając się o coś… …   Słownik języka polskiego

• ukłonić się — dk VIa, ukłonić sięnię się, ukłonić sięnisz się, ukłoń się, ukłonić sięnił się «wykonać, złożyć ukłon» Ukłonić się znajomym. Ukłonić się szarmancko, ceremonialnie, z szacunkiem. Ukłonić się kapeluszem. ∆ Ukłonić się w pas «bardzo nisko się… …   Słownik języka polskiego

• złożyć — dk VIb, złożyćżę, złożyćżysz, złóż, złożyćżył, złożyćżony składać ndk I, złożyćam, złożyćasz, złożyćają, złożyćaj, złożyćał, złożyćany 1. «zgiąć, załamać coś w kilkoro, sprawić, żeby coś nie było rozpostarte, załamując coś w kilkoro lub zginając… …   Słownik języka polskiego

• czołobitny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, czołobitnyni, czołobitnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} okazujący najwyższy szacunek, uniżoność; pokorny; służalczy; zapominający o własnej godności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zachowanie czołobitne. Przyjąć czołobitną… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień